Cesarz Shennong jest jednym z ważniejszych bóstw w mitologii chińskiej. Według wierzeń miał on ludzkie ciało i głowę byka, a władał zachodnią częścią świata. Mimo swojej powierzchowności był podobno przyjazny ludziom i nauczył ich medycyny, handlu, a przede wszystkim uprawy roślin. Nie bez kozery jego imię oznacza Boski Rolnik, gdyż ta dziedzina była jego domeną w tamtych legendarnych czasach. Prawdopodobnie, to właśnie ten Płomienny Cesarz – zwany tak w najstarszych chińskich zapiskach z racji tego, że miał być władcą ognia – dzięki zdarzeniu, które związane jest z wypiciem naparu z przypadkowo zerwanego liścia, wynalazł sztukę parzenia herbaty.
Nie tylko czarna
Niezaprzeczalnie herbata pochodzi z Chin skąd rozprzestrzeniła się po całym świecie i od stuleci cieszy się ogromną popularnością. Do Polski dotarła z Francji około 1664 roku, jednak dopiero wiek później zaczęto doceniać jej walory smakowe dzięki nauce parzenia zaczerpniętej od Rosjan. Ówcześnie na świecie najpopularniejszym rodzajem herbaty jest nadal herbata czarna. Jednak w zależności od odmiany krzewu, sposobu czy czasu zbiorów, a także które części rośliny są w składzie mieszanki herbacianej, można rozróżnić szereg nazw – są to zazwyczaj kolory, choć nie tylko- odmiennych w smaku napojów. Obok herbaty czarnej, jednym z najpopularnieszych napojów pochodzących z krzewów kamelii jest herbata zielona.
Walory smakowe dzięki sztuce parzenia
O ile herbatę czarną zalewamy wrzątkiem, to z zieloną należy postępować inaczej. Chińscy znawcy udzielają wskazówek, aby ten rodzaj herbaty parzyć w temperaturze 90°C, napar wylać i zaparzyć jeszcze raz w temperaturze między 60 a 85°C. Ważny jest również czas parzenia, który nie powinien przekraczać trzech minut, ponieważ zbyt długie zaparzanie poskutkuje gorzkim lub cierpkim smakiem. Oprócz walorów smakowych i jasnozielonej barwy, ten rodzaj herbaty ma sporo zalet prozdrowotnych. Zielona herbata korzystnie wpływa na usprawnienie procesów immunologicznych, zapobiega niektórym rodzajom nowotworów, poprawia i przyśpiesza metabolizm a także spowalnia starzenie się organizmu. Warto wspomnieć, że zawiera witaminy B, C i E oraz aminokwasy i garbniki. Popularne są również herbaty białe, czerwone i żółte, które mają podobne właściwości, ale pija się ich zdecydowanie mniej niż czarnej i zielonej. Jednak do najmniej znanych herbat zalicza się herbata niebieska.
Smoczy napój
Herbata oolong (ulung) potocznie nazywana niebieską, szmaragdową, turkusową, a także smoczą ze względu na kolory zaparzonych liści, to rodzaj półoksydowanej herbaty, której proces fermentacji nie został przeprowadzony do końca, jak w przypadku liści herbaty czarnej, a zatrzymany na wcześniejszym poziomie. Według znawców, parzenie napoju warto rozpocząć od przepłukania liści i dopiero potem zalać wodą o temperaturze 95-98°C pozostawiając na 2-3 minuty. Oolong wysokiej jakości można parzyć wielokrotnie nie ujmując smaku, a a także właściwości, z których najważniejszą jest regulowanie flory bakteryjnej w jelicie grubym. Smocza herbata dobrze wpływa na serce, wspomaga układ krwionośny i poprawia trawienie. Warto spróbować jej smaku, który czasem jest orzechowy, niekiedy kwiatowy, a zdarza się karmelowy.
Nie tylko do picia
Właściwości zdrowotne herbat wykorzystywane są również w medycynie czy kosmetyce. Stosuje się wyciągi herbaciane do producji kremów, maści, toników, syropów czy leków. Okłady z mocnego naparu pomagają przy obrzękach czy pieczeniu oczu, zwalczają łupież i trądzik, a peeling z fusów odżywi i orzeźwi skórę. Jak się okazuje, herbata nie tylko przydaje się ludziom, ale również świetnie wpływa na rośliny jako naturalny nawóz lub kompost, a przecieranie nią drewnianych mebli przywróci im blask.
